ROZMOWY OSTATNIE

Rozmowa o zmierzchu

***

nie zostawiaj mnie tu samej wiosną

zobacz ile dmuchawców na łące

nie wiem czy tam także takie rosną

a skoszone siano tak pachnące

i nie zostaw mnie latem gorącym

chociaż szybko tak płowieją trawy

tu na niebie wciąż świeci nam słońce

nieskończone jeszcze nasze sprawy

nie zostawiaj mnie samej jesienią

z babim latem ani w listopadzie

tu sumaki chcą płonąć czerwienią

choć na czołach dziwny cień się kładzie

i nie odchodź ode mnie zimą

nim śnieg biały ziemię wokół przykryje

dłonie twoje w swoich przytrzymam

ty obejmij mnie mocno za szyję

***

nie oczekuj ode mnie zbyt wiele

dziś lub jutro ruszę bez kompasu

ku tej bramie co nasz świat rozdziela

krok za krokiem pójdę skrajem lasu

kiedy pójdziesz za mną swoją drogą  
będę czekał za tym światłem w tunelu

tam prócz nas nie będzie nikogo
znowu razem będziemy - u celu

Napisałam ten wiersz dwa lub trzy lata temu. Nie pokazywałam go Tadeuszowi.